Sıkıldım...

        Bol bol yazasım var bugün. Bugün Budist öğretilerini, Buda'yı, Dalai  Lama'yı araştırdım baya. Adamlar profesör onaylı beyin geliştirici olmuşlar cidden. İnsanın beynini istediği gibi kullanabilmesi mükemmel bir şey. Her şeyi kafanda bitirip başlatabilirisin, zihnini açıp mantıklı düşünebilrisin ve en önemlisi mutluluğu ve koşulsuz şevkati bulup iyi bir insan olabilrisin. Bence bu özgürlüktür. Yeni Kenan'ı buldum ben, olmak istediğim Kenan'ı. Koşulsuz şevkatle beynimi geliştireceğim, bol bol da meditasyon. Ben artık iyi biri olmak istiyorum. Yaptığım şeylerin arkasından üzülmek , pişman olmak, vicdan azabı çekmek istemiyorum. Çünkü bunlar hayatım boyunca beynimi meşgul edecek, adeta beynimi tırmalayıp duracaklar. Bu da benim özgürlüğümü kısıtlayacak. Artık üzülmek falan da yok. Hayat fani diyip geçebilmek lazım. Herkes ölümlü eninde sonunda biz de öleceğiz diyebilmek lazım. Hiçbir şeyi zorlamamak lazım, olursa olur olmazsa olmaz. Arkasından üzülmeye gerek yok. Vicdanını rahat tutmak en iyisi. Keşke diyorum imkanım olsa da hayatımda kalbini kırdığım herkesten özür dileyebilsem ama elde değil. Şimdi sadece onların iyi ve mutlu olmasını dilemek gelir içimden. Artık özgür olabilirim bence. Özgür ...